ผู้ที่นิยมสะสมพระเครื่องหลวงพ่อทวดในภาคใต้ เรียกขานเหรียญหลวงพ่อทวด พิมพ์ห้าเหลี่ยม ปี ๒๕๐๘ ว่า “เหรียญเรียนดี” หรืออีกนัยยะหนึ่ง “เหรียญเรียนเก่ง” มานานแล้ว ซึ่งเรื่องราวที่เล่ากันต่อๆ กันมาคือมีศึกษาธิการอำเภอในจังหวัดปัตตานี สองท่าน ชื่อ นายยงยุทธ มุณีแนม และนายประกิจ (นามสกุลจำไม่ได้)ได้เล่าให้ฟังว่า พระอาจารย์ทิม ธมฺมธโร เจ้าอาวาสวัดช้างให้ในสมัยนั้น เป็นท่านแรกที่เรียกเหรียญรุ่นนี้ว่า “เหรียญเรียนดี” หรือ “เหรียญเรียนเก่ง” เมื่อครั้งที่มีการบูรณะเขื่อนหลวงพ่อทวด หรือสถูปศักดิ์สิทธิ์เสร็จใหม่ๆ มีหลายคนสงสัยว่า ทำไมพระอาจารย์ทิม ถึงยังไม่ปิดสถูปเสียที ท่านรอฤกษ์ยามหรือเปล่า มาสิ้นความสงสัย เมื่อวันหนึ่งพระอาจารย์ทิมได้เตรียมตัวพร้อมและมีห่อผ้าขาววางไว้ใกล้ตัว จนกระทั่งศึกษาธิการอำเภอยงยุทธ และศึกษาธิการอำเภอประกิจ เดินทางมาถึงวัดช้างให้ (เหมือนกับพระอาจารย์ทิมจะรู้ล่วงหน้า ว่าท่านทั้งสองนี้กำลังเดินทางมา ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักกันมาก่อน) เมื่อมาถึงพระอาจารย์ทิมจึงพูดขึ้นว่า คนดีที่รอมาถึงแล้ว พร้อมกับให้ศึกษาธิการอำเภอทั้งสองเป็นผู้ถือห่อผ้าขาวดังกล่าว ซึ่งไม่มีผู้ใดทราบว่าข้างในห่อผ้าขาวนั้นเป็นของสิ่งใด (ยกเว้นพระอาจารย์ทิม) นำไปบรรจุภายในสถูปศักดิ์สิทธิ์ ที่ได้บูรณะขึ้นใหม่แทนสถูปเก่า เชื่อกันว่าภายในห่อผ้าขาวนั้น น่าจะเป็นอัฐิของหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด รวมกับอัฐิของอดีตเจ้าอาวาสอีก ๓ ท่าน คือ หลวงพ่อสี หลวงพ่อทอง และหลวงพ่อจันทร์ ซึ่งพระอาจารย์ทิมได้เก็บรักษาไว้ ในช่วงที่มีการบูรณะสถูปศักดิ์สิทธิ์แสดงให้เห็นว่า พระอาจารย์ทิมได้ให้ความไว้วางใจในตัวศึกษาธิการอำเภอทั้งสองท่านนี้ เป็นอย่างมาก ถึงกับเลือกให้เป็นผู้ถือห่อผ้าขาวดังกล่าว หลังจากนั้นเป็นต้นมา ศึกษาธิการอำเภอทั้งสองได้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ และมีความสนิทสนมใกล้ชิดกับพระอาจารย์ทิมเป็นอย่างดี